چه عواملی باعث تشکیل خار استخوانی می‌شود؟

خار استخوانی می‌تواند در اثر سایش و پارگی و شرایط مربوط به بالا رفتن سن مانند بیماری دژنراتیو دیسک، آرتروز ستون فقرات (اسپوندیلوز) و تنگی نخاع ایجاد شود. تصور می‌شود که تشکیل استئوفیت، به معنای تلاش بدن برای ترمیم خود است و ممکن است بر اثر تغییرات تحلیل رونده‌ای، تحریک شود.

بسیاری از ساختارهای ستون فقرات می‌توانند تحت تأثیر این تخریب قرار بگیرند که می‌تواند باعث بروز مشکلاتی شود، از جمله تغییر در ساختار دیسک (به عنوان مثال، صاف، باریک، ضعیف شدن دیسک)، ضخیم شدن رباط‌های ستون فقرات و بزرگ شدن مفصل، یکی از این تغییرات یا ترکیبی از آن‌ها، این تغییرات بر روی حرکت طبیعی ستون فقرات تأثیر می‌گذارند.

علاوه بر پیری و اختلالات دژنراتیو، وارد آمدن صدمات و ضربه به ستون فقرات ممکن است باعث ایجاد خارهای استخوانی شود.

قرار گیری بدن در وضعیتی نامناسب نیز به عنوان یک علت احتمالی مرتبط با خار استخوانی محسوب می‌شود.
 

علائم 

 
انگشت
در بیشتر اوقات خارهای استخوانی کوچک هستند و علائم دردناکی را ایجاد نمی‌کنند. اگر خار استخوانی در اطراف مفاصل انگشتتان ایجاد شود، ممکن است متوجه آن‌ها شوید، زیرا ممکن است انگشتان شما کمی برآمده به نظر برسد. تنها در حدود 40 درصد افراد سنین بالاتر از 60 سال علائم خار استخوان را به قدر زیادی دردناک تجربه می‌کنند و نیاز به مراقبت پزشکی دارند.
 
زانو 
هنگامی که خارهای استخوانی که به آن‌ها استئوفیت نیز گفته می‌شود، در زانو ایجاد می‌شود، ممکن است صاف کردن پا برای شما دردناک باشد.
 
شانه 
خارهای استخوانی می‌توانند در ناحیه‌ی شانه نیز ایجاد شوند که می‌تواند رتاتور کاف (عضلات چرخاننده‌ی بازو) واقع در شانه‌تان را تحریک کند و باعث درد و تورم آن قسمت شوند. در لگن نیز، خار استخوانی نیز می‌تواند موجی درد و ناراحتی شود و حرکت را محدود کند.
 
خار استخوانی در گردن (ستون فقرات گردنی) 
بسته به محل تشکیل خارهای استخوانی در ناحیه‌ی گردن، افراد ممکن است متوجه علائم زیر شوند:

درد مبهم و آزار دهنده در گردن که با استراحت بهتر می‌شود.

کشیده شدن درد به یک یا هر دو شانه

درد، بی‌حسی یا سوزن سوزن شدن در یک یا هر دو بازو
 
ضعف اندام فوقانی
سردردهایی که با یک درد مبهم در پشت یا یک طرف گردن ایجاد می‌شوند و از پشت سر بالا می‌روند.

بی‌حسی، سوزن سوزن شدن و ضعف در هر دو شانه، بازوها و یا دست‌ها ممکن است نشانه‌هایی از تنگی نخاع باشد که معمولاً ناشی از خار استخوان است.
 
خار استخوانی در ناحیه‌ی پایین کمر (ستون فقرات لومبار) 
وقتی خار استخوان باعث تنگی کانال نخاعی در قسمت پایین ستون فقرات شود، ممکن است افراد دچار علائم زیر شوند:

درد مبهم در قسمت پایین کمر در هنگام ایستادن یا راه رفتن

درد، بی‌حسی یا سوزن سوزن شدن در باسن و پشت ران (ها)
 
ضعف در یک یا هر دو پا
کاهش یافتن درد در هنگام خم شدن به جلو و خم شدن از کمر، مانند خم شدن به روی یک چرخ خرید یا روی عصا

در موارد نادر، تنگی ستون فقرات می‌تواند باعث بی اختیاری عملکرد روده و مثانه نیز شود.
 



خارهای استخوانی در ستون فقرات چگونه می‌توانند باعث کمر درد شوند؟

خار استخوانی معمولاً از طریق یکی از این سه راه، باعث ایجاد کمر درد می‌شود:
 
التهاب مفصل
خارهای استخوانی ایجاد شده در مفاصل ستون فقرات (مفاصل فاست) می‌توانند باعث ساییده شدن مهره‌های مجاور بر روی یکدیگر شوند و درنتیجه اصطکاک و التهابی ایجاد شود. این التهاب می‌تواند منجر به درد، خشکی و سایر علائم گردد.
 
فشرده‌ سازی ریشه عصب
تشکیل خارهای استخوانی می‌تواند باعث تنگ شدن سوراخ عصبی شود، جایی که ریشه‌های عصبی از ستون فقرات خارج می‌شوند.

با کم شدن این فضا، ریشه‌های عصبی ممکن است فشرده شوند. در صورت بروز فشرده‌سازی ریشه عصبی، وقتی این عصب‌ها فشرده شوند، می‌تواند باعث پارستزی (احساس سوزن سوزن شدن) شود. اگر ریشه عصب ملتهب شود، ممکن است درد ایجاد شود.
 
فشرده‌ سازی نخاع
خارهای استخوانی می‌توانند به کانال نخاعی، جایی که نخاع در آن جریان دارد، رشد کنند و فضای کمتری برای نخاع باقی بگذارند.

فشرده‌سازی کانال نخاعی می‌تواند باعث ضعف، کاهش قدرت، درد و سایر علائم شود.

هنگامی که خارهای استخوانی باعث کم شدن فضایی در ستون فقرات شود، به آن تنگی (stenosis) گفته می‌شود.

افرادی که به دلیل ایجاد خارهای استخوانی دچار فشردگی ریشه عصبی یا تنگی کانال نخاعی می‌شوند، معمولاً در 60 تا 70 سالگی می‌باشند.

گرچه این مورد خیلی شایع نیست، اما امکان دارد که خارهای استخوانی به طور مستقیم باعث تحریک عضلات و تاندون‌ها شوند. 1
 

عوارض خارهای استخوانی

خارهای استخوانی می توانند از استخوان بزرگتری که به آن وصل هستند، جدا شوند که پزشکان در این صورت آن ها را اجسام آزاد (Loose bodies) می گویند.

اغلب خارهای استخوانی که تبدیل به اجسام آزاد می شوند، در مفصل شما شناور می مانند و یا در پوشش مفصل (سینوویوم) جای می گیرند.

این اجسام آزاد می توانند بین استخوان های تشکیل دهنده مفصل بروند و باعث قفل شدن پی در پی مفصل شوند.

زمانی که این اجسام آزاد به داخل مفصل شما می روند و بیرون می آیند، مفصل می تواند به طور مکرر قفل شده و باز شود. قفل شدن مفصل از حرکت آن جلوگیری می کند. 2
 

خار استخوان چگونه تشخیص داده می شود؟

احتمالا ً باید به پزشک روماتولوژی یا ارتوپدی مراجعه کنید، روماتولوژیست متخصص مشکلات مفاصل هستند.

پزشکان ارتوپد بر سیستم عضلانی اسکلتی تمرکز دارند می توانند توده خار استخوان را با لمس یا اشعه ایکس تشخیص دهند. 

سایر تست هایی که پزشک شما می تواند برای تشخیص خار استخوان کمک کند، عبارتند از: 
 
سی تی اسکن
یک اشعه ایکس قوی که عکس های دقیقی از درون بدن شما می گیرد. 
 
ام آر آی
این از آهن رباهای قوی و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویر از اندام ها و ساختار درون بدن شما استفاده می کند. 
 
تست های الکتروکانداکتیو
این تست ها نشان می دهند که اعصاب شما چقدر سریع سیگنال های الکتریکی را ارسال می کنند. آن ها می توانند آسیب های استخوان آسیب دیده را نشان دهند که باعث تحریک اعصاب در نخاع شما شده اند. 
 

 

خار استخوان چطور درمان می شوند؟

برای تسکین درد و کاهش تورم، می توانید یکی از این مسکن های زیر را امتحان کنید: 

استامینوفن (تیلنول)

ایبوپروفن (ادویل، موترین)

ناپروکسن سدیم (الیو)  

این موارد حاوی عوارض جانبی هستند، به خصوص اگر آن ها را در مقدار زیادی یا برای مدت زمان بخورید.
 

درمان های دیگر برای خار استخوان بدون دارو

استراحت
 

تزریق استروئید برای پایین آوردن تورم و کاهش درد در مفاصل

درمان فیزیکی برای بهبود قدرت مفاصل و افزایش حرکت 

اگر این درمان ها کارساز باشد و یا تحریک استخوان بر حرکت شما تاثیر بگذارد، ممکن است برای برداشتن استخوان اضافی به جراحی نیاز داشته باشید. 3

پی نوشت:
1.www.scoliose.ir
2.www.behpu.com
3.www.namnak.com